اثرات اسانس های گیاهی، نانو ذرات نقره و برخی ترکیبات شیمیایی بر ماندگاری گل بریدنی گلایول (gladiolus grandiflora l.)

در این پژوهش با هدف بهبود ماندگاری گل و حفظ کیفیت ظاهری گل شاخه بریدنی گلایول رقم وایت (gladiolus grandiflora cv. white) اثر اسانس های تیمول و آویشن شیراز در غلظت های 50 و 100 میلی گرم در لیتر و نانو ذرات نقره در غلظت های 3 و 5 میلی گرم در لیتر، 8- هیدروکسی کوئینولین سولفات در غلظت های 300 و 400 میلی گرم در لیتر به همراه ساکارز 3درصد و تیمارهای آب مقطر، اتانول 500 میلی گرم در لیتر و ساکارز 3درصد به منزلۀ تیمارهای شاهد بررسی شد. گل ها به مدت 24 ساعت با محلول های ذکر شده تیمار کوتاه مدت شدند. در این پژوهش صفات متعددی از جمله: ماندگاری گل، تعداد باکتری، میزان کلروفیل، پراکسیداسیون لیپیدها، میزان پروتئین، فعالیت آنزیم های پراکسیداز و کاتالاز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بین اسانس های گیاهی تیمارهای 100 میلی گرم در لیتر آویشن شیراز و 100 میلی گرم در لیتر اسانس تیمول بیشترین تأثیر را بر ماندگاری گل ها به ترتیب با 6/13 و 8/12 روز نشان دادند. در تیمارهای شیمیایی 8- هیدروکسی کوئینولین سولفات در غلظت 300 میلی گرم در لیتر و نانوذرات نقره در غلظت 3 میلی گرم در لیتر نیز ماندگاری گل به ترتیب با 4/17 و 8/14 روز افزایش یافت. همچنین تیمارهای اسانس آویشن شیراز و تیمول در سطح 50 میلی گرم در لیتر تأثیر معناداری بر ماندگاری گل نداشتند. در تیمارهای ذکر شده میزان پروتئین و کلروفیل نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. میزان پراکسیداسیون لیپیدها، فعالیت آنزیم پراکسیداز و کاتالاز و تعداد باکتری در گل های تیمار شده با اسانس های آویشن شیراز و تیمول 100 میلی گرم در لیتر و تیمارهای 8- هیدروکسی کوئینولین سولفات 300 و 400 میلی گرم در لیتر و نانوذرات نقره 3 و 5 میلی گرم در لیتر نسبت به تیمار شاهد (آب مقطر) کمتر بود. اسانس های گیاهی و تیمارهای شیمیایی به همراه ساکارز سبب افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت گل های شاخه بریدنی گلایول رقم وایت شدند.